The Rolling Stones

[Iskierka]

Angielski zespół rockowy założony w 1962 roku w Londynie.Członkowie ,którzy występują (lub występowali) w tym zespole to : Mick Jagger, Keith Richards, Ron Wood, Charlie Watts,Chuck Leavell,Brian Jones, Mick Taylor,Bill Wyman,Ian Stewart,Billy Preston,Tony Chapman, Mick Avory, i Dick Taylor. Znakiem charakterystycznym tego zespołu jest wielki jęzor wystający z wielkich ust. Albumy ich jakie znalazłam to : Got Live If You Want It z 1966 r./ The Rolling Stones ,Now! z 1965 r,/It's Only Rock'n Roll z 1974 r./Live Licks z 2004 r./Rewind (1971-1984) z 1984 r/N Security z 1998 r/December's Children (And Everybody's) z 1965 roku i wiele innych,bo te to tylko niektóre z nich ,co myślicie o tym zespole? Czy lubicie czy nie?

[Rysiu]

Najbardziej przereklamowany zespół muzyczny ever. I chociaż to samo swojego czasu pisałem o Beatlesach, to jednak The Beatles mają kilka ciekawych piosenek, które lubię, kilka pomysłów, które doceniam, kilka motywów, które po dziś dzień chodzą mi po głowie. Beatlesi pomimo całej swojej prymitywności (zabijcie mnie, nie wycofam się z tego) są dość sympatyczni, a nawet momentami ciekawi.

Rolling Stones to jakiś koszmar. Nie jestem w stanie wysłuchać dłużej niż 3-4 piosenki, wszystko zlewa mi się w uszach w jedną niezbyt atrakcyjną całość. Mam wrażenie momentami, że niektóre ich płyty są w całości wypełniaczem (i to kiepskiej jakości). Przysięgam, solowe albumy Syda Barretta czy pierwszy album the Cross wchodzą mi dużo lepiej. I nawet przesłuchanie słynnego niby-wielkiego Exile on Main Street tego nie zmieniło. Ta muzyka mnie męczy. I to jak!

Dwie piosenki (dość dobre, ale nie na tyle, żeby ten zespół hołubić albo też ryzykować mękę kolejnego przesłuchiwania ich albumów): "Angie" oraz "You Can't Always Get What You Want". I gdybym na nich poprzestał, TRS zostaliby w mojej głowie jako fajna, sympatyczna grupa.

Nie lubię i nie przekonam się chyba nigdy. Sorry.

[Atrus]

Wszystkim, którym się wydaje, że nie lubią Stonesów, polecam przesłuchanie The Brussels Affair - idealna setlista (no, może brak Sympathy for the Devil trochę boli, ale nie wypada narzekać), porywające wykonania, Mick Taylor w życiowej formie, obok No Sleep Till Hammersmith chyba najbardziej rozpędzona, esencjonalna rock'n'rollowa koncertówka ever.
http://www.youtube.com/watch?v=_nSqmx2vXPQ
http://www.youtube.com/watch?v=FRUcN5lzsRg

[mumin_king]

[Mefju]

Jakoś mnie do nich nie ciągnie, no chyba, że do samiuśkich początków ich twórczości(ten okres łykam zdecydowanie najłatwiej), ale i tak jakoś tak żałuję, że nie załapałem się na ich koncert na Służewcu w 2007 roku, a grali niemalże pod moim domem.