Tracklista:

CD 1:

1. Reaching Out
2. Tie Your Mother Down
3. I Want to Break Free
4. Fat Bottomed Girls
5. Wishing Well
6. Another One Bites the Dust
7. Crazy Little Thing Called Love
8. Say It's Not True
9. '39
10. Love of My Life
11. Hammer to Fall
12. Feel Like Makin' Love
13. Let There Be Drums
14. I'm In Love With My Car
15. Guitar Solo
16. Last Horizon

CD 2

1. These Are the Days of Our Lives
2. Radio Ga Ga
3. Can't Get Enough
4. A Kind of Magic
5. I Want It All
6. Bohemian Rhapsody
7. The Show Must Go On
8. All Right Now
9. We Will Rock You
10. We Are the Champions
11. God Save The Queen

Czy Mistrzowie rzeczywiście wrócili? W jakim stylu? Dobra setlista i występ? a produkcja? Piszcie, głosujcie, kochajcie artystów!

Wiatm wszystkich bardzo serdecznie To ja dawny Żbik od teraz jako Aleksander

Co do albumu uważam że jako koncertówka jest świetny. Bardzo udane interpretacje utworów Paula oraz setlista jak na tamten czas dobra. Cieszą utwory Bad Company bo rzeczywiście zyskały z dobrymi muzykami rockowego pazura. Wersje utworów Queen są zaśpiewane na nowo ale nie ma tu miejsca na naśladownictwo Freda a jest bluesowa dusza. Piękna fuzja dwóch 'światów' które przez tyle lat stały gdzieś obok siebie i szły równolegle teraz działały razem. Wiele mówiło się o niewykorzystanym potencjale tego projektu ale uważam że pierwsza trasa (2005) i kilka utworów z późniejszej studyjnej płyty The Cosmos Rocks są warte przesłuchania i zapoznania się z tym. Return of the Champions jest imo najlepszym wydawnictwem spod szyldu Q+PR. Mimo dobrze znanych hitów czuć świerzość

Na koniec garść nowych emotek:

Wg mnie najlepsze wydawnictwo spod szyldu Q+. Słychać i widać na dvd radość ze wspólnego grania. Są pomysły, jest jakaś świeżość. Wg mnie najlepsze fragmenty to: All Right Now (ta wersja jest moją ulubioną ever tego utworu), Hammer To Fall (Hey Paul Hey Brian ), wszystkie inne utwory z obozu Paula i ogólnie całokształt. Żałuję, że nie byłem na tej trasie, chociaż i koncert w Pradze w 2008 by super, ale mam jakieś takie przekonanie, że właśnie ta trasa w 2005, to był ostatni szczyt 1/2 Queen. Im dalej w las, tym gorzej, a obecnie, to równia pochyła. Do tego albumu czasem wracam i to z przyjemnością.